Henryk Paprocki

---

Życiorys

Henryk Paprocki pochodzi z rodziny o głębokich korzeniach religijnych. Jego ojciec, Edward Paprocki, zmarł 30 kwietnia 1964 roku, a matka, Elżbieta Klara Wasielewska, odeszła 11 października 1990 roku. W 1964 roku młody Paprocki zakończył edukację w Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Wielkiego w Kole.

Dalsza ścieżka edukacyjna Henryka prowadziła do ukończenia studiów teologicznych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a następnie do uzyskania stopnia doktora na Instytucie św. Sergiusza w Paryżu w 1978 roku. Święcenia diakońskie przyjął w 1981 roku z rąk metropolity warszawskiego i całej Polski Bazylego, a wkrótce po tym, 14 czerwca 1981 roku, został wyświęcony na kapłana przez tego samego hierarchę.

Paprocki jest aktywnie zaangażowany w różne organizacje, w tym Międzynarodowe Stowarzyszenie Studiów Patrystycznych. Jest także redaktorem czasopisma „Elpis” oraz członkiem Międzynarodowej Komisji ds. dziedzictwa św. Grzegorza Peradze. W przeszłości pełnił rolę rzecznika prasowego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

W swojej karierze akademickiej wykładał na kilku renomowanych instytucjach, w tym na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, w Prawosławnym Seminarium Duchownym w Warszawie, oraz na Uniwersytecie w Białymstoku. Jego praca duszpasterska realizowana jest w Kaplicy św. Męczennika Archimandryty Grzegorza w Warszawie, gdzie poświęca się prowadzeniu wspólnoty wiernych.

W 2017 roku Henryk Paprocki został członkiem Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych oraz Polsko-Gruzińskiej Komisji Historyków, co ukazuje jego zaangażowanie w dialog międzykulturowy i historyczny.

Ordery, odznaczenia, wyróżnienia

W 2002 roku Henryk Paprocki został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi, co stanowiło istotne wyróżnienie za jego osiągnięcia. Następnie, w 2013 roku, za jego znaczący wkład w prace naukowo-publicystyczne oraz działalność dydaktyczną, a także za promocję wiedzy o liturgiach wschodnich, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ceremonia wręczenia tej wyjątkowej nagrody odbyła się 3 maja 2013 roku na Zamku Królewskim, z okazji Święta Narodowego 3 Maja, a odznaczenie zostało przyznane przez prezydenta Bronisława Komorowskiego.

W 2009 roku Henryk Paprocki otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu św. Grzegorza Peradze w Tbilisi. W tym samym roku wyróżniono go także mitrą oraz orderem św. Marii Magdaleny II stopnia. Kolejnym ważnym krokiem w jego karierze miało miejsce w 2016 roku, kiedy otrzymał odznaczenie św. Marii Magdaleny II stopnia z ozdobami. Rok 2010 przyniósł mu z kolei Nagrodę im. św. Grzegorza Peradze, a w 2011 roku został uhonorowany Medalem Honoru Republiki Gruzji. W 2014 roku Paprocki został wyróżniony medalem zasługi Uniwersytetu im. Iwane Dżawachiszwili w Tbilisi.

W 2016 roku został laureatem nagrody im. ks. Romana Indrzejczyka za jego zaangażowanie w rozwój dialogu chrześcijańsko-żydowskiego. Natomiast w 2017 roku odebrał medal honorowy Powstania w Getcie Warszawskim, w uznaniu jego wkładu w upamiętnianie ważnych wydarzeń historycznych oraz wsparcie dla społeczności żydowskiej.

Publikacje

Henryk Paprocki to autor wielu znaczących dzieł, które przyczyniają się do rozwoju teologii oraz literatury związanej z duchowością wschodnią. W swoim dorobku posiada m.in.:

• Wieczerza mistyczna. Anafory eucharystyczne chrześcijańskiego Wschodu (1988),
• Teksty o Matce Bożej. Prawosławie (I-II, 1991),
• La Promesse du Père. L’Expérience du Saint Esprit dans l’Église orthodoxe (1990),
• Le Mystère de l’Eucharistie. Genèse et interprétation de la Liturgie eucharistique byzantine (1993),
• Modlimy się z Kościołem wschodnim. Modlitwy liturgii godzin (1995),
• Teksty o Matce Bożej. Kościoły przedchalcedońskie (1995),
• Lew i mysz, czyli tajemnica człowieka. Esej o bohaterach Dostojewskiego (1997),
• Obietnica Ojca. Doświadczenie Ducha Świętego w Kościele prawosławnym (2001),
• Liturgie Kościoła Prawosławnego (2003),
• Focjusz (2003),
• Prawosławie w Polsce (2008),
• Misterium Eucharystii (2010),
• Psałterz z modlitwami za żywych i zmarłych (2017, wyd. 2. – 2020),
• Czas. Eseje o wieczności (2018),
• Bezkres bezprzestrzenny (2021).

Ponadto autor jest odpowiedzialny za ponad 1000 artykułów, recenzji, haseł encyklopedycznych oraz tłumaczeń, w tym dzieł takich twórców jak S. Bułgakow, N. Bierdiajew, P. Fłorienski, N. Łosski, W. Rozanow, M. Quenot, O. Clément, A. Kniaziew, B. Uspienski oraz patriarcha Moskwy i całej Rusi Cyryl. Również napisał eseje o twórczości J. Nowosielskiego, M. Łukasika oraz A. Tarkowskiego. Warto dodać, że Paprocki zajmował się tłumaczeniem prawosławnych tekstów liturgicznych na język polski.

Od 2010 roku redaguje oraz publikuje Dzieła zebrane św. Grzegorza Peradze. W jego dyskografii znalazły się także Dzieła zebrane ks. Jerzego Klingera, wydane w Tyniec w 2023 roku (I-IV). Wśród jego osiągnięć znajduje się również redakcja Kodeksu Supraskiego, czyli cyrylickiej księgi supraskiej w przekładzie na język polski w Białymstoku w 2023 roku.

Henryk Paprocki przetłumaczył wszystkie teksty liturgii bizantyjskiej, które są dostępne na stronie internetowej: liturgia.cerkiew.pl. W życiu prywatnym jest mężem Marii Magdaleny Klinger, córki ks. Jerzego Klingera, oraz ojcem dwóch córek: Agnieszki i Olgi.

---

Oceń: Henryk Paprocki

---