Stanisław Wilk (komunista)

---

Życiorys

Stanisław Wilk przyszedł na świat 5 kwietnia 1905 roku jako syn Antoniego oraz Magdaleny z Kubickich. W młodym wieku ukończył szkołę podstawową w Kole oraz odbył kursy dokształcające w zawodzie stolarza. W latach 1923−1926 zyskiwał doświadczenie zawodowe jako praktykant w fabryce maszyn rolniczych, a później pracował jako stolarz w zakładach Nasielskiego i Ostrowskiego.

W 1927 roku rozpoczął działalność w Komunistycznej Partii Polski, a już rok później objął stanowisko kierownika techniki w kolskiej komórce partii. Z biegiem lat zaczął krytykować dotychczasową strategię KPP. Dodatkowo, pełnił rolę kierownika Kooperatywy Robotniczej w Kole oraz angażował się w sprawy związane z Domem Wychowania Dziecka w tym mieście. W 1928 roku został radnym miejskim w Kole, zdobywając mandat z listy Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS).

Od 1926 roku był aktywnym członkiem Związku Klasowego Metalowców w fabryce Ostrowskiego, co doprowadziło do jego zwolnienia w 1928 roku. W kolejnych latach, od 1930 do 1932 roku, sezonowo pracował przy obwałowywaniu rzeki Warty, a także zajmował się pracą rękodzielniczą. W latach 1936−1937 przewodniczył Związkowi Zawodowemu Pracowników Komunalnych i Instytucji Użyteczności Publicznej w Kole, z ramienia którego był delegatem na V Kongres Związków Zawodowych Pracowników Komunalnych w Warszawie.

Podczas niemieckiej okupacji, Stanisław Wilk aktywnie uczestniczył w Komitecie Pomocy Najbiedniejszym Polakom i zajmował się zawodowo wyrabianiem trepów. W jego warsztacie zorganizowano punkt przerzutowy prasy konspiracyjnej, co świadczy o jego zaangażowaniu w działalność opozycyjną. W styczniu 1945 roku był jednym z organizatorów Milicji Obywatelskiej oraz pierwszych struktur PPR w Kole. Pełnił funkcję komendanta Komendy Powiatowej Milicji Obywatelskiej od 23 stycznia do 4 maja 1945 roku.

Jednak po pewnym czasie został oskarżony przez Urząd Bezpieczeństwa o „brak kolektywnego podejścia do pracy z aktywem”, co doprowadziło do jego aresztowania. Po wyjściu na wolność przeniósł się do Dębna Lubuskiego, gdzie pełnił rolę kierownika Powiatowego Urzędu Informacji i Propagandy oraz pierwszego sekretarza Komitetu Miejskiego PPR. W 1947 roku jednak, z powodu fałszywych oskarżeń, został usunięty z partii, a po roku 1956 został zrehabilitowany i przystąpił do PZPR.

Po powrocie do Koła, pracował w Kopalni Soli w Kłodawie oraz w lokalnym „Społem”. W grudniu 1956 roku objął stanowisko I sekretarza Komitetu Miejskiego PZPR w Kole. Choć w 1958 roku przeszedł na emeryturę, do połowy lat 70. był nadal radnym Powiatowej i Miejskiej Rady Narodowej. Oprócz tego kierował pracami Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej w Kole.

Zmarł 8 sierpnia 1991 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu rzymskokatolickim w Kole.

Odznaczenia

Stanisław Wilk, jako wybitna postać, został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami. Wśród nich znajdują się:

• krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• medal 30-lecia Polski Ludowej.

---

Oceń: Stanisław Wilk (komunista)

---