Tadeusz Kraszewski

---

Życiorys

Tadeusz Kraszewski urodził się jako syn Mieczysława i Walerii z Mrożewskich. Jego edukacja rozpoczęła się w Szkole Podstawowej nr 1 w Kole, a po jej ukończeniu w latach 1913–1914 kontynuował naukę w Szkoły Realnej w Kaliszu.

W wyniku wybuchu I wojny światowej, jego rodzina spędziła dwa miesiące w Moskwie, a następnie przebywali w Piotrogrodzie, gdzie Tadeusz ukończył pięć klas Szkoły Realnej. Po powrocie do Koła z zaangażowaniem zajął się działalnością harcerską, zostając jednym z założycieli męskiego hufca harcerskiego oraz jego pierwszym komendantem. Gdy wybuchła wojna polsko-bolszewicka, zgłosił się jako ochotnik do wojska i niestety został wzięty do niewoli radzieckiej, a następnie przez rok pracował przy budowie kolei w pobliżu Murmańska.

Po powrocie do Koła ponownie zasiadł w szkolnej ławce, tym razem w kolskim gimnazjum, gdzie w 1922 roku uzyskał maturę. Wkrótce po jej zdobiciu rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim, a od 1925 roku kontynuował edukację na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Po zakończeniu studiów w 1928 roku, Tadeusz pozostał w Poznaniu i związał się z popularyzującym radykalny ruch polityczny środowiskiem endecji. Dodatkowo rozpoczął pracę jako redaktor w „Ilustracji Polskiej”, a od 1929 roku pracował w „Kurierze Poznańskim”. W tym samym roku stał się aktywnym działaczem Syndykatu Dziennikarzy Polskich.

Od sierpnia 1939 roku brał udział w działaniach Obrony Narodowej, uczestnicząc w zmaganiach Armii „Poznań”. W trakcie bitwy nad Bzurą odniósł ciężkie rany. Po zakończeniu wrześniowej kampanii, osiedlił się w Jędrzejowie, a w 1941 roku przeniósł się do Warszawy. W czasie okupacji organizował kursy dziennikarskie w ramach Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich i redagował teksty dla prasy podziemnej. W sierpniu 1944 roku został wysiedlony z Warszawy, lecz w lutym 1945 roku wrócił do Poznania.

W okresie od kwietnia do sierpnia 1945 Tadeusz pracował w ekipie Pełnomocnika Rządu ds. przejmowania dóbr kultury w Szczecinie. Następnie stał się współzałożycielem Zachodniej Agencji Prasowej, pełniąc funkcję dyrektora i zastępcy naczelnego redaktora. W latach 1946–1949 prowadził seminarium dziennikarskie na Uniwersytecie Poznańskim. W kolejnych latach, od 1949 do 1956, pracował jako korektor w PZWS w Poznaniu, a po utworzeniu Wydawnictwa Poznańskiego w 1956 roku, dołączył do jego grona pracowników. Od 1957 roku znowu był aktywny w reaktywowanej Zachodniej Agencji Prasowej, aż do momentu przejścia na emeryturę w 1968 roku.

Tadeusz Kraszewski zmarł w 1973 roku i spoczął na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu. Jego życie wyznaczały nie tylko pasje i osiągnięcia, ale również wartości, za które był odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Twórczość

Tadeusz Kraszewski to wszechstronny autor powieści, który posiada w swoim dorobku zarówno utwory dla młodzieży, jak i wiersze dla dzieci. Jego dzieła obejmują różnorodne gatunki literackie oraz tematy, które przyciągają uwagę wielu pokoleń. Wśród jego najbardziej znanych książek znajduje się powieść młodzieżowa zatytułowana Skarb w starym zamku, wydana w Poznaniu w 1939 roku.

W zakresie literatury sensacyjnej, na uwagę zasługuje pozycja Skradziony gwóźdź, opublikowana w 1972 roku w Poznaniu. Oprócz prozy, Kraszewski napisał także wiersze dla młodszych czytelników, takie jak Dzięcioł i jeż. Inny zbiór, Ptaki i zwierzaki, przybliża młodym odbiorcom świat zwierząt, ukazując ich radości i smutki, a także warunki, w jakich żyją.

Wielokrotnie wznawiana powieść Robin Hood oraz jej kontynuacja, Marianna, żona Robin Hooda, wydane w 1949 roku, to swoiste ikony w jego twórczości. Również Wóz wagantów wydany w 1956 roku, oraz Pan Filip z Konopi. Powieść z czasów saskich z 1964 roku pokazują różnorodność tematów, które eksplorował pisarz.

Życie prywatne

Tadeusz Kraszewski, żonaty od 1931 roku, dzielił życie z dziennikarką Walerią Barbarą Pietrzyk. Para wychowała czwórkę dzieci, tworząc tym samym silną rodzinę.

---

Oceń: Tadeusz Kraszewski

---