Ulica Henryka Sienkiewicza w Kole


Ulica Henryka Sienkiewicza w Kole jest jedną z kluczowych arterii tego miasta. Stanowi ona istotny element komunikacyjny, który, w połączeniu z ulicami Mickiewicza oraz Poniatowskiego, tworzy główny trakt przebiegający przez Koło w kierunku równoleżnikowym.

Cała ulica wyznacza również granicę pomiędzy dwoma osiedlami: Płaszczyzną oraz Przedmieściem Warszawskim, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w kontekście lokalnego rozwoju urbanistycznego.

Rys historyczny

W historycznych czasach Koła, do początku XIX wieku, wylotowa droga z miasta w kierunku Kujaw oraz Mazowsza wiodła przez Bramę Toruńską i most na rzece Warcie. Warto zauważyć, że ówczesna przeprawa była usytuowana około 150 metrów na północ od dzisiejszego Mostu Warszawskiego. Trakt z tamtych czasów prowadził wzdłuż dzisiejszych ulic: Zielonej (po stronie prawego brzegu) oraz Starowarszawskiej (po stronie lewego brzegu). Obecna nazwa ulicy na Starym Mieście potwierdza te historyczne zależności.

W 1828 roku, po wdrożeniu regulacji Koła według planów zaprezentowanych przez Tomasza Karola Pelletiera, most przeniesiono bardziej na południe. Od tego momentu, jedynym wjazdem na wyspową część miasta stały się ulice: Sienkiewicza (prawy brzeg) oraz Nowowarszawska (prawy brzeg).

W trudnych czasach II wojny światowej, władze niemieckie postanowiły zmienić nazwę tej ulicy na „Baltenstrasse”, co w wolnym tłumaczeniu oznacza „ulicę Bałtycką”.

Jednak jeszcze w latach sześćdziesiątych XX wieku architektura ulicy była zdominowana przez piętrowe oraz dwupiętrowe kamienice, szczególnie po stronie południowej. W tej okolicy znajdował się także gmach Szkoły Handlowej, kościół ewangelicki oraz fabryka fajansu. Dopiero później, za skrzyżowaniem z ulicą Włocławską, zbudowano duże osiedle bloków wielorodzinnych oraz Rolniczy Dom Towarowy. Kilkaset metrów dalej, także za skrzyżowaniem z ulicą Wojciechowskiego, powstał okazały gmach ówczesnych władz powiatowych, który obecnie pełni rolę Starostwa Powiatowego. Natomiast w sąsiednim budynku znajdował się „Dom Partii” (dzisiaj w tym miejscu mieści się Powiatowy Urząd Pracy).

Do lat dziewięćdziesiątych XX wieku ulica Sienkiewicza była częścią międzynarodowej drogi E30 oraz krajowej nr 2 (wcześniej E8), co dawało jej znaczenie w kontekście komunikacyjnym między Poznaniem a Warszawą oraz Berlinem a Moskwą. Ten odcinek był jednym z najważniejszych traktów drogowych tamtych czasów, łącząc trzy strategiczne stolice tzw. „demoludów”: radziecką, polską i enerdowską.

Pod koniec XX wieku zmodernizowano skrzyżowanie z ulicą Dąbską oraz nowo utworzoną Aleją Jana Pawła II, przekształcając je w rondo, które od 2008 roku nosi zaszczytną nazwę Rondo Henryka Sienkiewicza.

Ulica dziś

Ulica Sienkiewicza w Kole jest znaczącym miejscem w granicach administracyjnych miasta, o długości ponad 2,5 km. Rozpoczyna się w okolicy Mostu Warszawskiego. Zaledwie 100 metrów później, krzyżuje się z ulicami Słowackiego i Freudenreicha. Na 400. metrze można natknąć się na skrzyżowanie z ulicami 3-Maja i Toruńską, które jest wyposażone w sygnalizację świetlną. Dalej, ulica łączy się z ul. Wojciechowskiego oraz ul. Prusa, a następnie nadchodzi kolejna sygnalizacja świetlna, tym razem na skrzyżowaniu z ul. Włocławską i Szkolną. Po dalszych 500 metrach, na wzgórzu, można znaleźć znane Rondo Henryka Sienkiewicza. Ulica kończy swój bieg, krzyżując się z drogą krajową nr 92 (ulica Michała Rawity-Witanowskiego) i dotyka linii kolejowej nr 3.

Wzdłuż ulicy Sienkiewicza znajduje się szereg ważnych instytucji, w tym:

Co więcej, mieszkańcy ulicy Sienkiewicza są podzieleni pomiędzy dwoma parafiami rzymskokatolickimi. Numery nieparzyste do nr 57 włącznie przynależą do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego, natomiast pozostałe numery, do parafii Świętego Bogumiła.


Oceń: Ulica Henryka Sienkiewicza w Kole

Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:8